എന്നെങ്കിലുമൊരിക്കല്‍ കുഞ്ചു വന്ന് ചോദിക്കുമായിരിക്കും, "എന്നെ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ കൂട്ടിലടച്ച് വളര്‍‍ത്തിയത്, ഇത്രയും രസമുള്ള, വിശാലമായ സ്ഥലമൊക്കെയുള്ളപ്പോള്‍" എന്ന്. അത്രയ്ക്കുമായിരുന്നു, അവന്റെ സന്തോഷവും ചിരിയും കളിയും.ആ പഴയ വാശിക്കുട്ടിയേ ആയിരുന്നില്ല നാട്ടിലായിരുന്ന ഈ പതിനഞ്ച് ദിവസങ്ങളില്‍. ഇഷ്ടം പോലെ സ്ഥലം. എവിടെ നോക്കിയാലും കുഞ്ചൂനോട് ചിരിക്കുന്ന ആള്‍ക്കാര്‍‍. കിളി, ചിത്രശലഭം, പൂവുകള്‍, പൂക്കളങ്ങള്‍, കോഴിബാബ, ചക്കി ബൗ ബൗ, മാളു ബൗ ബൗ, പൂച്ച കുറിഞ്ഞ്യാര് . അച്ഛാച്ഛനും, അച്ഛമ്മയും, പാപ്പാച്ചിയും, മേമയും, അമ്മാമ്മയും, അമ്മച്ഛനും.

അവന്‍ ശരിയ്ക്ക് ആസ്വദിച്ചു. സോറി ഡാ കുഞ്ചു, ഇനി അടുത്ത വര്‍ഷം വന്ന് കാണാം ട്ടാ ഇതൊക്കെ.

ആര്‍‍ക്കറിയാം.. കുറച്ച് വലുതായിക്കഴിഞ്ഞ് ഈ നഗരത്തിനോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് നാട്ടിലെങ്ങാനും പോയി സെറ്റിലായാല്‍ അന്നായിരിക്കും അവന്‍ വന്ന് ചോദിക്കുക. "എന്നെ എന്തിനാ ഈ ബോറന്‍ സ്ഥലത്ത് കൊണ്ട് വന്നിട്ടത്, ഇത്രയും രസമുള്ള സിറ്റി ലൈഫ് ഉള്ളപ്പോള്‍? ഇവിടെ ഒരു കിഡ് സോണ്‍ ഇല്ല, സിറ്റി മാളും ഐ മാക്സും ഇല്ല, ഒന്ന് ഹാങ്ങ് ഔട്ട് ചെയ്യാന്‍ ഒരു സ്ഥലം പോലുമില്ല." എന്നൊക്കെ...

ഓരോരുത്തര്‍ക്കും അവരവരുടെ കാലത്തിനനുസരിച്ചായിരിക്കില്ലേ 'നൊസ്റ്റാള്‍‍ജിയ'.

അതുകൊണ്ട് തല്‍ക്കാലം ഞാന്‍ വിഷമിക്കുന്നില്ല. നീ ഇവിടെ അടിച്ച് പൊളിക്കടാ മോനെ. വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ നമുക്ക് പോകാം ദൈവത്തിന്റെ സ്വന്തം നാട് കാണാന്‍.


This entry was posted on 4:51 AM and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

0 comments: